PRONK

PRONK jodelt al jaren in de schaduw van de Sallandse heuvelrug. Liedjes borrelen er als darmgas naar boven. Hij flanst ze met zijn a-technische kont in elkaar met behulp van D. Kleinlangevelsloo, een vingervlugge maat voor wie geen knopje teveel is.

De bands waarin PRONK voorheen speelde verkozen steenkolen Amerikaans boven ABN. Voor een knuppel uit Luttenberg was Hollands immers taal voor mietjes. ‘Doe maar een plaat van Motörhead’ zei zijn moe ooit tegen de platenboer zo rond sinterklaas. ‘Stoons, Ramoons of Iesiediesie is ook best’. Hollandstalige bagger paste immers niet in zijn klompen.

Tegenwoordig rampetampt PRONK met de band Bökkers al jaren de planken uit de vloer. Algemeen beschaafd kun je het nog steeds niet noemen, maar Nederlands des te meer. Met extra aandacht voor de homo sapiens aan de Duutse Grens. De muziek van PRONK is uit hetzelfde dikke hout gezaagd. De rechtdoorzee mentaliteit van Status Quo aangevuld met powerpopkoortjes en de stem van PRONK die nog het meest doet denken aan Feargal Sharkey op een Zündapp.